Wyjaśnienie:
Unia Europejska powinna ograniczyć się do współpracy gospodarczej.
Obecnie państwa członkowskie Unii Europejskiej ściśle współpracują ze sobą w sferze gospodarki oraz w innych licznych obszarach (np. ochrona środowiska, bezpieczeństwo wewnętrzne, edukacja wyższa). W Unii Europejskiej obowiązuje jednolity rynek zapewniający swobodę przepływu osób, kapitału, usług i towarów między państwami. Dodatkowo w 19 państwach obowiązuje euro – te kraje prowadzą wspólną politykę pieniężną.
Tak głęboka integracja przynosi znaczne ułatwienia w prowadzeniu współpracy gospodarczej, ale jednocześnie skutkuje przeniesieniem możliwości tworzenia dużej części regulacji z poziomu państw na poziom instytucji Unii Europejskiej. Ograniczenie integracji w ramach UE do współpracy gospodarczej dałoby większą niezależność państwom członkowskim w stanowieniu prawa, jednocześnie oddalając je od siebie.
Argumenty za i przeciw:
Unia Europejska powinna ograniczyć się do współpracy gospodarczej.
Argumenty za:
- Taka decyzja wiązałaby się ze zwiększeniem suwerenności państw narodowych w podejmowaniu decyzji, obecniezarezerwowanych dla Unii Europejskiej.
- Skutkiem byłoby ograniczenie kosztów funkcjonowania instytucji Unii Europejskiej.
- Koncentracja na współpracy gospodarczej mogłaby pozytywnie wpłynąć na wzrost gospodarczy państw członkowskich.
Argumenty przeciw:
- Skutkiem byłaby likwidacja bądź znaczne ograniczenie funduszy europejskich, otrzymywanych przez biedniejsze państwa wspólnoty.
- Dla obywateli państw członkowskich oznaczałoby to koniec swobody podróżowania i podejmowania pracy na terenie Unii Europejskiej.
- Taka decyzja wiązałaby się z utrudnieniami dla przedsiębiorstw, działających na kilku rynkach, ze względu na różnice w systemach prawnych poszczególnych krajów.
Wyjaśnienie:
Unia Europejska powinna nakładać kary finansowe na państwa członkowskie, które naruszają wolność mediów.
Wolność mediów jest jedną z podstawowych wolności obywatelskich i warunkiem istnienia systemu demokratycznego. Przejawy cenzury, kontroli i nakładania kar na dziennikarzy to praktyki znane z systemów autorytarnych. Obecnie kary finansowe grożą państwom członkowskim, które nie przestrzegają unijnego prawa. W takim przypadku Komisja Europejska może wnieść sprawę do Trybunału Sprawiedliwości, który, w określonych przypadkach, ma prawo nałożyć karę finansową.
Argumenty za i przeciw:
Unia Europejska powinna nakładać kary finansowe na państwa członkowskie, które naruszają wolność mediów.
Argumenty za:
- Zwolennicy tego pomysłu twierdzą, że wszystkie państwa, które chcą być częścią Wspólnoty Europejskiej, powinny przestrzegać zasad państwa prawa (w tym właśnie wolności mediów), a zadaniem instytucji Unii Europejskiej jest strzec tych praw.
- Takie działanie instytucji Unii Europejskiej pomoże hamować autorytarne zapędy mogące pojawić się w państwach członkowskich.
- Obywatele każdego kraju mają prawo do obiektywnej i rzetelnej informacji, a Unia Europejska nie może akceptować pozbawiania ich tego prawa.
Argumenty przeciw:
- Przeciwnicy pomysłu są zdania, że wzmocnienie kompetencji Komisji Europejskiej w tym zakresie może prowadzić do nadużyć i nadmiernej ingerencji w politykę poszczególnych państw członkowskich.
- Pojawiają się również obawy, że nadanie takich uprawnień oznaczać będzie zmniejszenie autonomii państw członkowskich w tym obszarze.
- Kolejnym zagrożeniem jest fakt, że podejmowanie tego typu działań przez Unię Europejską wzmacnia jej wizerunek jako organizacji nastawionej na tworzenie ograniczeń, nakładanie kar i sankcji.
Wyjaśnienie:
Unia Europejska powinna mieć mniejszy wpływ na polską politykę wewnętrzną.
Unia Europejska posiada wyłącznie takie kompetencje, jakie poprzez traktaty przyznały jej państwa członkowskie. Prowadzone polityki można podzielić na trzy grupy. Po pierwsze istnieją takie, które pozostają w wyłącznych kompetencjach UE (na przykład decyzje związane z unią celną bądź polityką pieniężną krajów strefy euro). Drugą grupę stanowią kompetencje dzielone, a więc takie obszary, w przypadku których część decyzji podejmuje państwo członkowskie, a część należy do instytucji UE. Jest to na przykład ochrona konsumentów czy polityka energetyczna. Ostatnia grupa to kompetencje uzupełniające. Są to obszary, w przypadku których Unia Europejska ma rolę wspierającą, a decyzje pozostają w gestii państw członkowskich. Do tej grupy należy na przykład edukacja i ochrona zdrowia.
Argumenty za i przeciw:
Unia Europejska powinna mieć mniejszy wpływ na polską politykę wewnętrzną.
Argumenty za:
- Dzięki temu możliwe byłoby uzyskanie większej niezależności państwa i wzrost możliwości samodecydowania o różnych sferach życia społecznego i gospodarczego.
- Spełnienie tego postulatu oznaczałoby brak konieczności sprostania normom unijnym, co może skutkować szybszym wzrostem gospodarczym w niektórych sektorach.
- Państwo zyskałoby możliwość ochrony polskich przedsiębiorstw przed konkurencją z zagranicy.
Argumenty przeciw:
- Z drugiej strony mogą pojawić się straty przedsiębiorstw, spowodowane koniecznością ograniczenia eksportu, w związku z różnicami w regulacjach między państwami członkowskimi.
- W takiej sytuacji instytucje Unii Europejskiej przestaną być gwarantem przestrzegania w Polsce zasad praworządności i unijnego prawa.
- Obywatele Polski straciliby możliwość odwoływania się do europejskich trybunałów.
Wyjaśnienie:
Unia Europejska powinna dysponować wspólną europejską armią.
Obecnie, mimo znacznego stopnia integracji, Unia Europejska nie posiada jako wspólnota własnych sił zbrojnych. Kraje UE prowadzą wspólną politykę bezpieczeństwa, w związku z czym UE może wysyłać misje wojskowe poza swoje terytorium np. by uczestniczyć w operacjach pokojowych. W takich sytuacjach UE korzysta z sił zbrojnych udostępnianych przez państwa członkowskie.
Do tej pory państwa członkowskie nie wypracowały jednolitego stanowiska wobec rozwoju europejskiej armii chociaż postulują to m.in. Niemcy i Francja.
Argumenty za i przeciw:
Unia Europejska powinna dysponować wspólną europejską armią.
Argumenty za:
- Dzięki wspólnej armii Unia Europejska mogłaby być postrzegana jako "supermocarstwo" i stanowić przeciwwagę dla sił USA, Chin czy Rosji.
- Umożliwiłoby to prowadzenie lepiej skoordynowanej, niezależnej od USA i NATO polityki zagranicznej.
- Posiadanie wspólnych sił zbrojnych ułatwiłoby także prowadzenie operacji pokojowych i akcji humanitarnych.
- Wspólne siły zbrojne pozwoliłyby również na zoptymalizowanie inwestycji w technologie wojskowe.
Argumenty przeciw:
- Europejska armia w dużej części dublowałaby funkcje i kompetencje NATO, tworząc swoistą "konkurencję" dla Sojuszu Północnoatlantyckiego.
- Stworzenie europejskiej armii wymagałoby znaczącego podniesienia nakładów na zbrojenia.
- Część środowisk zgłasza również obawy, że tego rodzaju siły zbrojne stanowić będą zagrożenie dla niepodległości i niezależności państw członkowskich.
Wyjaśnienie:
Unia Europejska powinna podejmować wiążące dla państw członkowskich decyzje dotyczące polityki zagranicznej.
Obecnie w obszarze polityki zagranicznej (stosunków z państwami spoza UE) kraje Unii Europejskiej podejmują decyzje samodzielnie. Wejście przedstawionego postulatu w życie oznaczałoby, że decyzje dotyczące polityki zagranicznej podejmowane przez instytucje unijne muszą być wykonywane przez państwa członkowskie.
Obecnie Komisja Europejska i Parlament Europejski mają ograniczony udział w podejmowaniu decyzji dotyczących unijnej wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. Decyzje w tym obszarze podejmuje Rada Europejska (składającą się z szefów państw lub rządów krajów UE) oraz Rada (składającą się z przedstawicieli wszystkich krajów UE na poziomie ministerialnym). W praktyce oznacza to, że Unia podejmuje wiele działań z opóźnieniem lub w ogóle ich nie rozpoczyna (z uwagi na brak konsensusu członków).
Argumenty za i przeciw:
Unia Europejska powinna podejmować wiążące dla państw członkowskich decyzje dotyczące polityki zagranicznej.
Argumenty za:
- Mówiąc jednym głosem, państwa Unii Europejskiej zyskałyby większy wpływ na politykę światową.
- Prowadzenie wspólnej polityki zagranicznej wymusiłoby konieczność równego traktowania wszystkich państw Wspólnoty Europejskiej przez kraje trzecie.
Argumenty przeciw:
- Z drugiej strony pojawiłoby się uzależnienie decyzji od instytucji UE i tym samym nastąpiłoby utracenie możliwości indywidualnego podejmowania decyzji przez państwa członkowskie.
- Tak prowadzona polityka zagraniczna mogłaby być podporządkowana interesom najsilniejszych państw UE.
- Państwa członkowskie i ich obywatele mogą stracić zaufanie do wspólnoty w związku z niekorzystnymi, a narzuconymi z góry, decyzjami.
Wyjaśnienie:
Współpraca Unii Europejskiej z Wielką Brytanią powinna być uzależniona od zapewnienia przez Wielką Brytanię gwarancji socjalnych dla mieszkających tam Polaków i innych obywateli Unii Europejskiej.
W czerwcu 2016 roku obywatele Wielkiej Brytanii podjęli w referendum decyzję o chęci opuszczenia Unii Europejskiej. Początkowo datę tak zwanego Brexitu wyznaczono na 29 marca 2019 roku, jednak wobec trzykrotnego odrzucenia przez brytyjski parlament wynegocjowanej przez rząd w Londynie umowy z UE o wyjściu ze wspólnoty, kraje UE zgodziły się na przesunięcie daty wystąpienia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej na dzień 31 października 2019 roku.
Konsekwencją Brexitu jest zerwanie dotychczasowej współpracy pomiędzy Wielką Brytanią a Unią Europejską. Z tego względu trzeba na nowo uzgodnić wiele spraw - między innymi status obywateli Unii Europejskiej mieszkających w Wielkiej Brytanii.
Argumenty za i przeciw:
Współpraca Unii Europejskiej z Wielką Brytanią powinna być uzależniona od zapewnienia przez Wielką Brytanię gwarancji socjalnych dla mieszkających tam Polaków i innych obywateli Unii Europejskiej.
Argumenty za:
- Zwolennicy takiego podejścia twierdzą, że Unia Europejska powinna dbać o interes swoich obywateli i nabyte przez nich prawa.
- Pojawiają się również głosy, że należy zapewnić obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej bezpieczeństwo socjalne na dotychczasowym poziomie.
- Kolejnym argumentem jest fakt, że pracownicy z państw członkowskich UE wnoszą duże korzyści do gospodarki brytyjskiej i powinni mieć możliwość kontynuowania pracy na dotychczasowych zasadach.
Argumenty przeciw:
- Przeciwnicy takiego podejścia twierdzą natomiast, że Wielka Brytania wyraziła chęć wyjścia z Unii Europejskiej i nabyła tym samym prawo do decydowania o sytuacji obywateli innych państw, mieszkających na jej terytorium.
- Wielka Brytania współpracuje z państwami UE na wielu płaszczyznach i utrzymanie dobrych relacji gospodarczych jest być może ważniejsze niż sprawa gwarancji socjalnych.
- Wielka Brytania może również uznać, że koszt spełnienia tego postulatu jest zbyt wysoki i, w konsekwencji, zrezygnować ze współpracy z UE na innych polach.
Wyjaśnienie:
Unia Europejska powinna dążyć do zacieśniania współpracy z obecną administracją Stanów Zjednoczonych.
Od momentu powstania Unii Europejskiej, Stany Zjednoczone były jej naturalnym i najbliższym sojusznikiem.
Partnerstwo strategiczne między UE a USA zaowocowało rozpoczęciem w 2013 roku negocjacji wspólnego porozumienia handlowego. Ta szeroka umowa miała doprowadzić do utworzenia strefy wolnego handlu między UE i USA. Wymagałoby to jednak dokonania znaczących zmian w regulacjach i normach technicznych, co w połączeniu z niejawnym charakterem prowadzonych negocjacji, wywołało obawy i liczne protesty w drugiej połowie 2016 roku.
Po objęciu urzędu prezydenta USA przez Donalda Trumpa, negocjacje porozumienia wstrzymano. Z czasem doszło również do oziębienia stosunków między USA a UE m.in. w związku z groźbami wprowadzenia ceł importowych na produkty pochodzące z Unii Europejskiej.
Polski rząd cały czas uważa Stany Zjednoczone za jednego ze swoich najbliższych sojuszników i podejmuje szereg działań zmierzających do zacieśnienia relacji z tym krajem (np. zabiega o stworzenie stałych baz żołnierzy amerykańskich w Polsce).
Argumenty za i przeciw:
Unia Europejska powinna dążyć do zacieśniania współpracy z obecną administracją Stanów Zjednoczonych.
Argumenty za:
- Stosunki handlowe między UE i USA stanowią największą więź gospodarczą na świecie i są najważniejszą z gwarancji stabilności globalnej.
- Wzmacnianie partnerstwa UE-USA, promowanie wspólnych wartości, praw oraz przestrzegania prawa międzynarodowego to przeciwstawienie się innym potęgom światowym, które wypracowały swoje strategie polityczno-ekonomiczne.
- Wzmocnienie współpracy UE-USA w dziedzinach takich jak: cyberbezpieczeństwo, walka z terroryzmem, energia, kultura, czy migracja sprzyja zapewnieniu światowego bezpieczeństwa.
Argumenty przeciw:
- Z drugiej strony, Stany Zjednoczone obecnie nie traktują Unii Europejskiej jako równorzędnego partnera.
- Współpraca na zasadach narzuconych przez USA przyniesie korzyści Stanom Zjednoczonym, ale wpłynie negatywnie na sytuację gospodarek państw członkowskich UE i działających tu przedsiębiorstw.
Wyjaśnienie:
Unia Europejska powinna dążyć do przyjęcia Ukrainy.
Już w latach 90-tych Ukraina wyrażała dążenie do stowarzyszenia z Unią Europejską, a następnie wstąpienia do niej. Kolejne kryzysy polityczne na Ukrainie spowalniały zacieśnianie współpracy.
W 2008r. rozpoczęto negocjacje dotyczące zawarcia umowy stowarzyszeniowej między UE a Ukrainą. Dokument podpisano w 2014 roku. Jego najważniejsza część, dotycząca strefy wolnego handlu, weszła w życie 1 stycznia 2016 roku.
W najbliższej przyszłości głównym zadaniem Ukrainy jest implementacja zmian ustawodawczych oraz dostosowanie się do unijnych standardów.
Argumenty za i przeciw:
Unia Europejska powinna dążyć do przyjęcia Ukrainy.
Argumenty za:
- Zwolennicy przyjęcia Ukrainy wskazują, że strategiczne położenie Ukrainy pomiędzy Europą Zachodnią a Rosją, między Morzem Bałtyckim a Morzem Czarnym, stworzyłoby wiele możliwości działania UE w zwalczaniu napięć w tym regionie, np. pomoc w rozwiązaniu problemu Naddniestrza.
- Proces akcesyjny pobudziłby na Ukrainie inicjatywy modernizacji gospodarki, sektora energetycznego, w celu realizacji europejskich standardów.
- Ukraina, jako kraj rozwijający się, mogłaby stanowić atrakcyjny rynek dla inwestorów z krajów Unii Europejskiej.
Argumenty przeciw:
- Przeciwnicy zaznaczają natomiast, że Rosja uznaje Ukrainę za obszar wyłącznie swoich wpływów. Przyjęcie Ukrainy do Unii Europejskiej wiązałoby się ze znaczącym pogorszeniem relacji z Rosją.
- Państwa członkowskie Unii Europejskiej musiałyby ponieść ogromne wydatki, by wyrównać poziom gospodarki Ukrainy do średniej unijnej.
- Ukraina to kraj o niestabilnej sytuacji politycznej, zmagający się z problemem wojny w Donbasie i regularnymi kryzysami politycznymi.
Wyjaśnienie:
Unia Europejska powinna ograniczyć sankcje wobec Rosji.
Unia Europejska wprowadza sankcje wobec Rosji od marca 2014 roku. Działania te wynikają z bezprawnego zajęcia Krymu przez Rosję i celowej destabilizacji Ukrainy.
Od czasu wprowadzenia sankcji, UE nie odbywa z Rosją regularnych szczytów dwustronnych. Zawieszono również rozmowy o wizach i nowym porozumieniu UE – Rosja. Nie mają już miejsca szczyty G-8, tylko G-7 (wyłączono Rosję). Państwa UE poparły również zawieszenie negocjacji o przystąpieniu Rosji do OECD i Międzynarodowej Agencji Energetycznej.
Wprowadzone zostały też sankcje indywidualne – aktywa 170 osób i 44 podmiotów zostały zamrożone i nałożono na nie zakaz podróży. Dodatkowo szereg sankcji obowiązuje unijnych obywateli i firmy w relacjach z Krymem i Sewastopolem. Są to: zakaz importu, ograniczenia handlowo – inwestycyjne, zakaz świadczenia usług turystycznych, zakaz eksportu niektórych towarów i technologii.
Argumenty za i przeciw:
Unia Europejska powinna ograniczyć sankcje wobec Rosji.
Argumenty za:
- Zwolennicy takiej decyzji podkreślają, że byłaby to szansa na odzyskanie atrakcyjnych rynków zbytu, szczególnie na polskie produkty rolne.
- Pozwoliłoby to również na rozwiązanie szeregu problemów globalnych (np. konfliktu w Syrii), co nie jest możliwe bez dobrej współpracy z Rosją.
- Zwiększenie wymiany handlowej z Rosją przyczyniłoby się również do ożywienia gospodarki Unii Europejskiej.
Argumenty przeciw:
- Przeciwnicy wskazują, że takie działanie oznaczałoby przyzwolenie na kontynuację działań Rosji, związanych z dokonaną aneksją Krymu i wojną na wschodzie Ukrainy.
- Co więcej, Unia Europejska okazałaby słabość i nieskuteczność dotychczasowej polityki wobec Rosji.
- Umożliwienie Rosji dostępu do strategicznych technologii wzmocniłoby również potencjał militarny tego państwa.
Wyjaśnienie:
Unia Europejska powinna podjąć zdecydowane działania w celu zablokowania budowy gazociągu Nord Stream 2.
Nord Stream 2 to gazociąg budowany na dnie Morza Bałtyckiego przez konsorcjum firm niemieckich i rosyjskich. Ze względu na swój charakter i ominięcie krajów o charakterze tranzytowym (Polska, Ukraina, kraje bałtyckie) jest on przez nie krytykowany jako przedsięwzięcie nieracjonalne ekonomicznie, a mające charakter polityczny. W praktyce gazociąg umożliwia przesyłanie gazu do Zachodniej Europy przy odcięciu od dostaw Europy Środkowej i Wschodniej.
W kwietniu 2019 Unia Europejska znowelizowała dyrektywę gazową. Nowe prawo ma objąć również powstający gazociąg Nord Stream 2, a Komisja Europejska ma otrzymać narzędzia pozwalające jej wpływać na inwestycję. Przyjęta dyrektywa nie blokuje jednak budowy Nord Stream 2 i daje Komisji Europejskiej niewielki wpływ na funkcjonowanie gazociągu.
Argumenty za i przeciw:
Unia Europejska powinna podjąć zdecydowane działania w celu zablokowania budowy gazociągu Nord Stream 2.
Argumenty za:
- Zwolennicy interwencji twierdzą, że inwestycja zwiększa uzależnienie państw członkowskich Unii Europejskiej od dostaw gazu z Rosji.
- Powstanie Nord Stream 2 obniża również bezpieczeństwo energetyczne krajów tranzytowych (kraje bałtyckie, Polska, Ukraina).
- Po trzecie, istnieje ryzyko katastrofy ekologicznej Bałtyku, w związku ze znajdującą się na dnie morza bronią chemiczną oraz naruszeniem siedlisk organizmów żywych.
Argumenty przeciw:
- Budowa gazociągu Nord Stream 2 ma skutkować obniżeniem cen gazu dla krajów Europy Zachodniej.
- Przeciwnicy interwencji twierdzą, że Unia Europejska nie powinna ingerować z przedsięwzięcia biznesowe w sektorze energetyki.
Wyjaśnienie:
W Unii Europejskiej nie powinny powstawać żadne nowe elektrownie atomowe.
Dla 14 z 28 państw członkowskich UE energia jądrowa jest zasadniczym sposobem produkcji prądu (30% energii elektrycznej w UE jest produkowane w ten sposób).
Chociaż co kilka lat powraca pomysł zbudowania w Polsce elektrowni atomowej, obecnie nie posiadamy żadnej jednostki tego typu. Obawy o bezpieczeństwo elektrowni jądrowych i katastrofy mające miejsce w przeszłości sprawiają, że rozwój tej gałęzi energetyki stoi obecnie pod znakiem zapytania – na przykład Niemcy zdecydowały o stopniowym wycofaniu się z energetyki jądrowej do roku 2020.
Państwa członkowskie mogą samodzielnie decydować o wykorzystywaniu energii jądrowej w swoich krajach. Instytucje UE koncentrują się na tworzeniu ram prawnych gwarantujących bezpieczeństwo tego rodzaju inwestycji oraz redukcji ich wpływu na środowisko. Przeciwko pomysłowi budowy elektrowni atomowej w Polsce protestują organizacje ekologiczne.
Argumenty za i przeciw:
W Unii Europejskiej nie powinny powstawać żadne nowe elektrownie atomowe.
Argumenty za:
- Przeciwnicy energetyki jądrowej wskazują na wysoki koszt budowy tego typu elektrowni – każdy megawat zainstalowanej mocy to wydatek ok. 4,5 mln euro.
- Problemem jest również znaczne skażenie środowiska i niebezpieczeństwo dla ludności w przypadku awarii elektrowni.
- Argumentem przeciwko budowie jest także konieczność składowania odpadów radioaktywnych przez długi czas.
Argumenty przeciw:
- Z drugiej strony dywersyfikacja źródeł energii przyniosłaby zwiększenie bezpieczeństwa energetycznego (w przypadku Polski).
- W porównaniu z konwencjonalnymi elektrowniami, zasilanymi paliwami kopalnymi (głównie węglem), zaletą elektrowni atomowych jest ich niska emisyjność CO2.
- Zaletą jest także niezawodność i brak uzależnienia od warunków atmosferycznych.
Wyjaśnienie:
Unia Europejska powinna rygorystycznie egzekwować ograniczenie emisji CO2 w państwach członkowskich.
Unia Europejska jako trzeci największy emitent CO2 na świecie (po Chinach i USA) prowadzi szereg działań, których celem jest ograniczenie emisji CO2.
Państwa członkowskie chcą do 2030 roku ograniczyć emisję gazów cieplarnianych o co najmniej 40% (w porównaniu do poziomu z 1990 roku).
Aby osiągnąć ten cel, Unia Europejska dysponuje szeregiem narzędzi (np. system handlu emisjami), które mogą pozwolić jej wymagać od państw członkowskich wypełniania zobowiązań w zakresie ograniczania emisji CO2 lub, w przypadku braku zaangażowania kraju w ten proces, nakładać kary.
Pod koniec 2008 roku Rada Unii Europejskiej przyjęła tak zwany pakiet klimatyczny, określający między innymi, że do 2020 roku państwa członkowskie zredukują o 20% emisję dwutlenku węgla. Pakiet klimatyczny jest to zbiór wiążących przepisów, do przestrzegania których zobowiązane są kraje UE. Koszt pakietu klimatycznego dla Polski szacowany jest przez Ministerstwo Środowiska na 20 miliardów złotych.
Argumenty za i przeciw:
Unia Europejska powinna rygorystycznie egzekwować ograniczenie emisji CO2 w państwach członkowskich.
Argumenty za:
- Zwolennicy takiego podejścia twierdzą, że należy podejmować wszystkie działania, które mogą doprowadzić do zatrzymania globalnego ocieplenia.
- Ograniczenie tradycyjnych gałęzi energetyki (w szczególności wydobycia węgla) przyspieszy rozwój czystej energetyki odnawialnej.
- Unia Europejska może również dawać w ten sposób przykład innym krajom, jak walczyć ze zmianami klimatu.
Argumenty przeciw:
- Takie działanie oznacza jednak pogorszenie konkurencyjności gospodarki i dodatkowe koszty związane z ograniczaniem emisji CO2.
- Polski sektor energetyczny jest oparty na węglu, którego wydobycie stanowi ważny sektor gospodarki, w tym istotne źródło zatrudnienia.
- Unia Europejska jest trzecim co do wielkości (za Chinami i Stanami Zjednoczonymi) emitentem CO2. Warunkiem globalnego obniżenia emisji CO2 jest współpraca wszystkich największych gospodarek, ponieważ tylko wtedy podejmowane wysiłki będą skuteczne.
Wyjaśnienie:
Polska powinna pozostać poza strefą euro.
Obecnie 19 państw Unii Europejskiej posługuje się euro. Przynależność kraju do unii walutowej oznacza, że rezygnuje on z prowadzenia niezależnej polityki pieniężnej (w Polsce prowadzi ją Narodowy Bank Polski), oddając te decyzje Europejskiemu Bankowi Centralnemu.
Polska w momencie wstąpienia do Unii Europejskiej zobowiązała się do przyjęcia wspólnej waluty, ale nie określiła kiedy to nastąpi. Przyjęcie euro uzależnione jest od spełnienia odgórnych kryteriów ekonomicznych., Na koniec 2018 roku Polska spełniała 3 kryteria (z czterech).
Wprowadzenie wspólnej waluty z jednej strony oznacza znaczne ułatwienia w prowadzeniu handlu, większe powiązanie gospodarek, zaś z drugiej strony ogranicza samodzielność w kształtowaniu własnych polityk.
Argumenty za i przeciw:
Polska powinna pozostać poza strefą euro.
Argumenty za:
- Przeciwnicy wprowadzenia euro argumentują, że dzięki posiadaniu własnej waluty Polska może prowadzić niezależną politykę monetarną.
- W przypadku przyjęcia unijnej waluty, konieczny będzie udział Polski w ratowaniu bankrutujących państw i instytucji finansowych.
- W przypadku przyjęcia euro z niekorzystnym kursem, spadnie konkurencyjność eksportu.
Argumenty przeciw:
- Wprowadzenie euro oznaczałoby zniknięcie kosztów przewalutowań oraz ryzyka wynikającego ze zmian kursów walut, co powinno pozytywnie wpłynąć na sytuację eksporterów i importerów.
- Wspólna waluta umożliwiłaby większą integrację i stabilność rynków finansowych.
- Istniałaby również możliwość otrzymania pomocy dla polskich banków lub samego kraju w wypadku wystąpienia kryzysu finansowego.
Wyjaśnienie:
Państwa członkowskie, które w ocenie instytucji europejskich nie przestrzegają zasad praworządności, powinny otrzymywać mniejsze fundusze europejskie.
W związku z pracami nad wieloletnim budżetem Unii Europejskiej na lata 2021-2027, Komisja Europejska zaproponowała wprowadzenie mechanizmu, który uzależnia dostęp państwa członkowskiego do funduszy europejskich od przestrzegania przez dany kraj zasad praworządności. Projekt nowego rozporządzenia w tej sprawie zakłada, że fundusze będzie można wstrzymać, wycofać lub okroić, jeśli stwierdzone zostanie, iż rządy prawa w danym państwie są zagrożone. Co więcej, rozporządzenie dawałoby Komisji prawo do nałożenia różnego rodzaju sankcji finansowych na państwa nieprzestrzegające zasad państwa prawa. Na początku kwietnia b.r. Parlament Europejski poparł propozycję Komisji Europejskiej, rozszerzając katalog zasad, które powinny przestrzegać państwa.
Argumenty za i przeciw:
Państwa członkowskie, które w ocenie instytucji europejskich nie przestrzegają zasad praworządności, powinny otrzymywać mniejsze fundusze europejskie.
Argumenty za:
- Podkreśla się, iż Unia Europejska opiera się na szacunku do wspólnych wartości, a co się z tym wiąże, żadne państwo nie powinno naruszać tych podstawowych zasad bez ponoszenia konsekwencji.
- Dzięki takim regulacjom możliwa będzie również większa ochrona i gospodarność w zakresie unijnych środków.
Argumenty przeciw:
- Przeciwnicy argumentują, iż takie rozwiązanie sprowadzałoby się do zbyt dużej ingerencji w sprawy wewnętrzne państw członkowskich UE.
- Proponowana zmiana daje Komisji Europejskiej instrument o ogromnym polu uznaniowości, co stwarza możliwość karania wybranych rządów na podstawie politycznych przesłanek.
Wyjaśnienie:
Budżet Unii Europejskiej w kolejnym okresie (2021-2027) powinien zostać zwiększony (w relacji do wielkości unijnej gospodarki).
Unia Europejska posiada własny budżet, który finansowany jest przede wszystkim ze składek wpłacanych przez państwa członkowskie. W 2015 roku budżet UE wynosił 145 mld euro, co stanowiło 1% rocznego Produktu Krajowego Brutto (PKB) krajów Wspólnoty. Zasoby te wydawane są według 7-letnich perspektyw budżetowych.
Zwiększenie budżetu oznacza, że instytucje europejskie będą posiadały więcej środków na realizację polityk wspólnotowych, część z nich trafi do poszczególnych państw (np. Polski) w ramach funduszy strukturalnych (np. na budowę dróg). Zwiększeniu budżetu UE tradycyjnie sprzeciwiają się państwa bogatsze, które więcej wpłacają do budżetu UE niż z niego otrzymują. Polski rząd opowiadał się za zwiększeniem budżetu UE. Polska jest krajem, który otrzymuje z niego więcej środków niż do niego wpłaca.
Jeśli Wielka Brytania zdecyduje się ostatecznie opuścić wspólnotę europejską, budżet UE w kolejnej perspektywie (2021-2027) będzie mniejszy, jeśli wyrazimy go w wartościach bezwzględnych – ponieważ znacznie mniejsza będzie całkowita wielkość (PKB) UE27.
Argumenty za i przeciw:
Budżet Unii Europejskiej w kolejnym okresie (2021-2027) powinien zostać zwiększony (w relacji do wielkości unijnej gospodarki).
Argumenty za:
- Zwiększenie budżetu UE pozwoli na rozszerzenie zakresu współpracy i podejmowanie nowych inicjatyw przez instytucje Unii Europejskiej.
- Dzięki takiemu rozwiązaniu uboższe państwa otrzymają więcej środków ze wspólnej kasy.
- Unia Europejska musi odpowiadać na nowe, nieprzewidziane wcześniej wyzwania (na przykład kryzys migracyjny), co wymaga zwiększonego finansowania.
Argumenty przeciw:
- Kwestionowana jest efektywność wydatkowania wspólnych środków przez instytucje Unii Europejskiej.
- Zwiększenie budżetu musi oznaczać konieczność przekazywania przez państwa członkowskie większych składek do wspólnej kasy.
- Nowe programy, realizowane przez UE, mogą wiązać się ze zwiększeniem biurokracji na szczeblu unijnym.
Wyjaśnienie:
Unia Europejska powinna zwiększyć wydatki na pomoc rozwojową przekazywaną krajom uboższym poza jej terytorium.
Unia Europejska jest największą instytucją niosącą pomoc rozwojową na świecie, a międzynarodowa pomoc rozwojowa jest jedną z czterech najważniejszych polityk zagranicznych w Unii Europejskiej. Głównym celem tej polityki jest pomoc krajom uboższym spoza terytorium UE oraz wsparcie ich rozwoju.
Wydatki na te działania przewidziane są w budżecie UE. Funkcjonuje też Europejski Fundusz Rozwoju, z którego finansowana jest współpraca z grupą państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku. Do Funduszu składki wpłacają tylko niektóre państwa członkowskie UE, głównie te, które wcześniej miały związki kolonialne z tymi państwami.
W roku 2016 wydatki UE na pomoc rozwojową wyniosły 75,5 miliarda euro. Pomoc rozwojowa uznawana jest przez ekspertów za narzędzie wspierania krajów uboższych, zapobiegania kryzysom i destabilizacji w tych regionach. Ograniczając ubóstwo może przyczyniać się do zmniejszenie liczby obywateli tych krajów, którzy starają się emigrować do Europy.
Argumenty za i przeciw:
Unia Europejska powinna zwiększyć wydatki na pomoc rozwojową przekazywaną krajom uboższym poza jej terytorium.
Argumenty za:
- Pomoc rozwojowa przynosi znaczne korzyści dla państw trzecich, np. eliminację ubóstwa i stabilizację polityczna.
- Wsparcie finansowe, udzielane poza UE, otwiera nowe rynki zbytu oraz promuje ją jako globalnego aktora, konkurencyjnego w stosunku do Chin i Stanów Zjednoczonych.
Argumenty przeciw:
- Unia Europejska już teraz ponosi na ten cel duże nakłady, które mogłyby zostać przeznaczone na inne polityki.
- Przeciwnicy pomocy rozwojowej twierdzą, że państwa członkowskie powinny, w pierwszej kolejności, skoncentrować się na wyrównywaniu różnic w ramach Wspólnoty Europejskiej.
- Pomoc przekazywana państwom uboższym nie zawsze przynosi też oczekiwane korzyści mieszkańcom tych państw.
Wyjaśnienie:
Unia Europejska powinna pozostawiać wszystkie decyzje dotyczące polityki migracyjnej państwom członkowskim.
Polityka migracyjna Unii Europejskiej to wszystkie przepisy i regulacje dotyczące pobytu i osiedlania się osób spoza wspólnoty w krajach członkowskich. Obecnie Unia Europejska prowadzi politykę migracyjną polegającą na ustalaniu zasad wjazdu i pobytu w UE obywateli państw trzecich.
Unia wydaje w tych sprawach zalecenia, które nie są wiążące (to znaczy państwa członkowskie nie muszą ich realizować). Założeniem proponowanego rozwiązania jest nadanie całkowitej swobody w prowadzeniu polityki migracyjnej poszczególnym krajom. W takiej sytuacji Unia Europejska nie tworzyłaby żadnych aktów prawnych i nie podejmowałaby żadnych działań dotyczących polityki migracyjnej.
Argumenty za i przeciw:
Unia Europejska powinna pozostawiać wszystkie decyzje dotyczące polityki migracyjnej państwom członkowskim.
Argumenty za:
- Podejmowanie jednomyślnych decyzji w gronie 28 państw jest nieefektywne i trudne z uwagi na rozbieżności punktów widzenia i priorytetów, dotyczących polityki migracyjnej poszczególnych państw członkowskich.
- Przeciwnicy wspólnej polityki migracyjnej uważają, że państwa UE powinny decydować samodzielnie, gdyż potrafią najlepiej określić, czy są w stanie przyjmować imigrantów. W razie konieczności mogą też wprowadzić ograniczenia prawno-administracyjne, by ograniczyć napływ obywateli państw trzecich.
- Podkreśla się również, że suwerenność państw, w szczególności w takich obszarach jak bezpieczeństwo, powinna być priorytetem.
Argumenty przeciw:
- Państwa członkowskie Unii Europejskiej powinny solidarnie wspierać się w rozwiązywaniu tego typu problemów, gdyż nie jest to sprawa wyłącznie jednego kraju.
- Unia Europejska przekazuje już środki na prowadzenie polityki migracyjnej, w związku z czym powinna mieć wpływ na jej kształt.
- Dzięki wspólnej polityce migracyjnej, wszystkie państwa należące do UE, miałyby określone jednolite, a zarazem sprawiedliwe warunki przyjmowania migrantów.
Wyjaśnienie:
Wszyscy migranci próbujący przeprawić się przez Morze Śródziemne, powinni być odsyłani z powrotem do swoich krajów.
Migranci próbują przedostać się z krajów Afryki do Unii Europejskiej z kilku powodów. Pierwszą grupę stanowią osoby potrzebujące ochrony międzynarodowej, które ubiegają się o status uchodźcy lub azyl z powodu uzasadnionej obawy przed prześladowaniem lub ryzykiem doznania poważnej krzywdy w kraju pochodzenia. To państwa członkowskie odpowiadają za rozpatrywanie wniosków o azyl i podejmowanie decyzji, komu zostanie przyznana ochrona.
Jednak nie wszystkie osoby przekraczające Morze Śródziemne poszukują ochrony - wiele osób robi to w poszukiwaniu lepszego życia. Osoby te określa się mianem migrantów ekonomicznych i jeśli nie mają uzasadnionego prawa do ochrony, rządy krajowe mają obowiązek zorganizować powrót do ich kraju pochodzenia lub do innego kraju, z którego przybyli.
Najwięcej uchodźców i migrantów, bo ponad milion, dotarło drogą morską do krajów Unii Europejskiej w 2015 roku. Odesłanie osoby starającej się o azyl lub status uchodźcy bez rozpatrzenia jej wniosku jest niezgodne z międzynarodową konwencją dotyczącą ochrony uchodźców.
Obecnie napływ migrantów wrócił do poziomu sprzed 2014 roku. W 2018 roku do UE przez Morze Śródziemne dotarło około 45 tysięcy osób.
Argumenty za i przeciw:
Wszyscy migranci próbujący przeprawić się przez Morze Śródziemne, powinni być odsyłani z powrotem do swoich krajów.
Argumenty za:
- Zwolennicy takiego podejścia wskazują, że koszty zapewnienia pobytu migrantów w krajach Unii Europejskiej są bardzo wysokie.
- Przyjmowanie osób, przybywających w taki sposób do państw UE, zachęca kolejne grupy do podejmowania prób przekroczenia Morza Śródziemnego.
- Zwiększenie różnorodności kulturowej wewnątrz UE może w dłuższej perspektywie prowadzić do napięć społecznych i niepokojów.
Argumenty przeciw:
- Przeciwnicy odsyłania migrantów podkreślają, że Unia Europejska ma prawny i moralny obowiązek zapewnienia ochrony potrzebującym.
- Co więcej, prawo międzynarodowe zobowiązuje państwa do udzielenia pomocy uchodźcom.
- Migranci przedostający się do Europy mogą być również wartościowymi pracownikami i odpowiedzią na problemy demograficzne krajów Unii Europejskiej.
Wyjaśnienie:
Uprawa roślin modyfikowanych genetycznie (GMO) powinna być dozwolona w Unii Europejskiej.
Rośliny modyfikowane genetycznie (GMO - ang. genetically modified organism) to organizmy, których materiał genetyczny został zmieniony za pomocą metod nowoczesnej biotechnologii w taki sposób, by nadać mu nowe pożądane cechy (np. odporność danej rośliny na choroby czy suszę).
Obecnie uprawa GMO w Unii Europejskiej dozwolona jest tylko po uzyskaniu odpowiednich zgód i autoryzacji na szczeblu unijnym. Poprzedzone jest to bardzo dokładną oceną ryzyka, której dokonuje Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA).
W przypadku wprowadzenia przez Unię Europejską powszechnej możliwości upraw roślin modyfikowanych genetycznie, każde państwo członkowskie będzie miało możliwość wprowadzenia zakazu takich upraw. Decyzja taka musiałaby jednak zostać poparta dowodami na szkodliwy wpływ modyfikowanego gatunku na zdrowie lub środowisko naturalne.
Argumenty za i przeciw:
Uprawa roślin modyfikowanych genetycznie (GMO) powinna być dozwolona w Unii Europejskiej.
Argumenty za:
- Zwolennicy upraw modyfikowanych genetycznie argumentują, że takie rośliny wyglądają ładniej, zdrowiej i smaczniej, a modyfikacja pozwala wydobyć z produktu jego najlepsze cechy.
- Zmniejszą się również koszty upraw, a więc żywność będzie tańsza i bardziej konkurencyjna w eksporcie.
- Zwiększy się produktywność upraw rolnych poprzez uzyskanie lepszej odporności organizmów modyfikowanych na czynniki zewnętrzne. Pojawi się możliwość lepszego wykorzystywania mało żyznych terenów.
Argumenty przeciw:
- Z drugiej strony istnieją obawy, że żywność modyfikowana genetycznie może stanowić ryzyko dla zdrowia, powodując choroby lub alergie.
- Żywność modyfikowana, która dostanie się do środowiska, może wywołać negatywne skutki i niekontrolowane mutacje.
- Producenci tradycyjnej żywności i żywności ekologicznej będą narażeni na znaczne straty.
Wyjaśnienie:
Obywatelom Unii Europejskiej, mieszkającym w innym państwie członkowskim, powinno być trudniej uzyskać tam pomoc socjalną (np. w postaci zasiłków).
Pomoc socjalna to działania podejmowane przez państwo w celu poprawienia warunków życia osobom dotkniętym trudnymi sytuacjami życiowymi.
Formy i sposoby świadczenia pomocy socjalnej w pełni zależą od decyzji poszczególnych krajów należących do Unii Europejskiej – mają one w tym zakresie pełną swobodę.
Każde państwo Unii Europejskiej powinno z założenia traktować obywateli innych państw UE, tak jak własnych. Obecnie prawo unijne reguluje zasady i warunki, które musi spełnić obywatel jednego kraju UE, chcąc uzyskać pomoc socjalną w innym kraju wspólnoty europejskiej. Otrzymanie pomocy zależy od statusu zatrudnienia takiej osoby i miejsca jej zamieszkania. Nie ma przy tym znaczenia z jakiego kraju Unii pochodzi osoba ubiegająca się o pomoc socjalną.
Argumenty za i przeciw:
Obywatelom Unii Europejskiej, mieszkającym w innym państwie członkowskim, powinno być trudniej uzyskać tam pomoc socjalną (np. w postaci zasiłków).
Argumenty za:
- Utrudnienie dostępu do pomocy socjalnej pozwoli ograniczyć poziom migracji wewnątrz Unii Europejskiej z państw uboższych do bogatszych.
- Dzięki spełnieniu tego postulatu, poszczególne Państwa będą mogły ograniczyć swoje wydatki na pomoc socjalną bądź skoncentrować się na pomocy własnym obywatelom
Argumenty przeciw:
- Przeciwnicy tego rozwiązania wskazują, że jest ono sprzeczne z zasadą równego traktowania obywateli Unii Europejskiej we wszystkich państwach członkowskich.
- Swoboda przepływu osób, podejmowania pracy i wyboru miejsca zamieszkania jest jedną z fundamentalnych zasad Unii Europejskiej.
Wyjaśnienie:
Parlament Europejski powinien mieć większy wpływ na działania Komisji Europejskiej.
Parlament Europejski to jednoizbowy odpowiednik parlamentu krajowego na szczeblu Unii Europejskiej. Składa się z 751 członków wybieranych wyborach powszechnych na pięcioletnią kadencję. Parlament reprezentuje obywateli UE.
Komisja Europejska (KE) jest odpowiednikiem rządu krajowego na poziomie Unii. Odpowiada w szczególności za bieżącą politykę Unii, nadzoruje prace wszystkich jej agencji i zarządza budżetem. Komisja składa się z komisarzy nominowanych przez poszczególne rządy, komisarze w swoich pracach kierują się interesem całej Unii.
Unia Europejska, w szczególności Komisja Europejska, krytykowana jest za deficyt demokracji – podejmuje decyzje o dużym znaczeniu dla obywateli, ale obywatele UE mają niewielki wpływ na jej funkcjonowanie. Postulat wzmocnienia wpływu Parlamentu Europejskiego (jako reprezentanta obywateli UE) na Komisję Europejską ma zwiększyć demokratyczną kontrolę nad i wpływ obywateli na działania Unii Europejskiej. Najważniejsze zadania Parlamentu Europejskiego to sprawowanie kontroli politycznej nad KE oraz udział w przyjmowaniu unijnego prawa.
Komisja Europejska to organ wykonawczy - stosuje prawo UE, kontroluje wdrażanie i przestrzeganie prawa UE w państwach członkowskich oraz stoi na straży przestrzegania traktatów.
Wzajemne relacje między PE a KE są uregulowane w nieformalnych porozumieniach międzyinstytucjonalnych. Ich stosowanie leży w gestii samych instytucji.
Argumenty za i przeciw:
Parlament Europejski powinien mieć większy wpływ na działania Komisji Europejskiej.
Argumenty za:
- Parlament Europejski reprezentuje obywateli Unii Europejskiej i jest to jedyna instytucja europejska, która posiada bezpośrednią legitymację z wyborów.
- Zwiększenie kontroli nad Komisją Europejską zwiększa jej legitymację do działania.
- Zwiększenie kontroli nad działaniami wykonawczymi Komisji Europejskiej spowoduje zwiększenie ich przejrzystości, zmniejszy ich uznaniowość i wpłynie na przesunięcie tzw. zjawiska polityzacji (wpływu polityki na działania instytucji) z KE do PE.
Argumenty przeciw:
- Zwiększanie kompetencji Parlamentu Europejskiego zaburzyłoby równowagę międzyinstytucjonalną między trzema głównymi instytucjami (PE, KE i Radą) i wiąże się z koniecznością zmiany traktatów.
- Parlament Europejski już teraz posiada szereg narzędzi, pozwalających kontrolować działania Komisji Europejskiej.
- Część przeciwników takiego rozwiązania twierdzi również, że działania Komisji Europejskiej powinny być kontrolowane przez Radę Unii Europejskiej (złożoną z przedstawicieli rządów państw członkowskich, które posiadają demokratyczny mandat).
Wyjaśnienie:
Unia Europejska powinna podejmować działania służące ochronie praw autorskich w Internecie.
Wiosną Unia Europejska przyjęła dyrektywę w sprawie praw autorskich na jednolitym rynku cyfrowym. Jej zasadniczym celem jest wprowadzenie na poziomie unijnym regulacji zwiększających kontrolę twórców nad ich dziełami.
Część proponowanych rozwiązań wzbudziła jednak sprzeciw i opór licznych środowisk. Wyrażały one obawę, że dyrektywa w zaproponowanym kształcie oznaczać będzie tak naprawdę wzmożoną cenzurę w Internecie oraz ograniczenie swobody wymiany treści. Na znak protestu w lipcu 2018 roku na 24 godziny została zaciemniona m.in. polska wersja Wikipedii.
26 marca 2019 Parlament Europejski ostatecznie przyjął dyrektywę bez poprawek.
Argumenty za i przeciw:
Unia Europejska powinna podejmować działania służące ochronie praw autorskich w Internecie.
Argumenty za:
- Zwolennicy aktywności Unii Europejskiej w tym zakresie wskazują, że docelowo proponowane regulacje mają zapewniać uczciwą płacę za pracę wykonaną przez przemysł kreatywny i wydawców.
- Celem nowego prawa jest także wzmocnienie pozycji negocjacyjnych autorów i wykonawców.
- Nowe regulacje nie zakażą przy tym linkowania czy funkcjonowania encyklopedii internetowych.
Argumenty przeciw:
- Przeciwnicy podkreślają, że nowe regulacje będą ograniczeniem wolności wymiany treści w Internecie, w dotychczas znanej formie.
- Istnieją obawy, że poprzez ograniczenie wolności dyskusji w mediach i w sieci, nowe regulacje będą prowadziły do cenzury.
- Nowe prawo może utrudnić dostęp do wiedzy i interesujących treści w sieci.
Wyjaśnienie:
Unia Europejska w swoich działaniach w większym stopniu powinna odwoływać się do wartości chrześcijańskich.
Według badania Eurobarometr 2015, chrześcijanie stanowią 71,6% populacji Unii Europejskiej. Od wieków Europa była centrum kultury chrześcijańskiej a kościoły chrześcijańskie wywierały znaczący wpływ na wszystkie sfery życia ludzi zamieszkujących Stary Kontynent.
Próby zdefiniowania tożsamości europejskiej podejmowane są od wielu lat. W 2004 roku, gdy trwały prace nad stworzeniem Konstytucji dla Europy (która ostatecznie nie weszła w życie), kontrowersje wywołała treść przygotowanej preambuły. Jedna z pierwszych propozycji zakładała odwołanie w niej do Rewolucji Francuskiej oraz kultury starożytnych Greków i Rzymian bez wspomnienia o chrześcijańskim dziedzictwie.
Papież Jan Paweł II wzywał do zawarcia w tekście odwołania do tradycji chrześcijańskiej. Za tym rozwiązaniem opowiadały się również rządy Polski, Irlandii, Włoch, Portugalii, Hiszpanii, Litwy, Słowacji i Austrii, a zaakceptować je gotowe były Niemcy, Czesi i Holendrzy. Przeciwko takiemu rozwiązaniu protestowali natomiast Belgowie, Francuzi i Duńczycy. Ostatecznie przyjętym rozwiązaniem było odwołanie do „tradycji humanistycznej i religijnej”.
Argumenty za i przeciw:
Unia Europejska w swoich działaniach w większym stopniu powinna odwoływać się do wartości chrześcijańskich.
Argumenty za:
- Zwolennicy tego poglądu argumentują, że chrześcijaństwo to dominująca religia wśród obywateli Unii Europejskiej.
- Wartości chrześcijańskie są podstawą funkcjonowania wielu społeczeństw w Europie i w naturalny sposób kształtują powszechny system wartości.
- Ponadto Unia Europejska uznaje (w preambule swego traktatu założycielskiego) dziedzictwo religijne Europy za swoje źródło inspiracji.
Argumenty przeciw:
- Przeciwnicy twierdzą, że instytucje rządowe oraz instytucje Unii Europejskiej, powinny być neutralne światopoglądowo, by w ten sposób nie faworyzować wyznawców określonej religii i nie dyskryminować przedstawicieli innych wyznań.
- Podnoszony jest również argument, że chrześcijaństwo jest tylko jednym ze źródeł kultury europejskiej, a inne wartości są równie ważne.
Wyjaśnienie:
Unia Europejska powinna zachęcać państwa członkowskie do wprowadzenia możliwości zawarcia związków partnerskich przez osoby tej samej płci.
Związek partnerski to uznany formalnie (prawnie) związek dwojga ludzi. W zależności od obowiązującego w danym kraju prawa, może obejmować osoby tej samej lub odmiennej płci. Pomiędzy krajami różni się także zakres praw i obowiązków wynikający z zawarcia związku partnerskiego. W niektórych krajach mogą to być prawie wszystkie prawa i obowiązki małżeństw cywilnych, w innych natomiast jest to tylko ich część.
Unia Europejska aktywnie angażuje się w obronę i promowanie praw mniejszości seksualnych. Parlament Europejski wielokrotnie przyjmował rezolucje dotyczące przestrzegania praw homoseksualistów.
Decyzje w sprawie legalizacji i kształtu związków partnerskich należą do poszczególnych państw członkowskich.
Obecnie Polska nie uznaje formalnych związków partnerskich, nawet jeśli zostały zawarte w krajach, gdzie jest to możliwe.
Argumenty za i przeciw:
Unia Europejska powinna zachęcać państwa członkowskie do wprowadzenia możliwości zawarcia związków partnerskich przez osoby tej samej płci.
Argumenty za:
- Zwolennicy przekonują, że Unia Europejska powinna dbać o równouprawnienie wszystkich obywateli.
- Wprowadzenie tego typu regulacji byłoby znacznym ułatwieniem dla par jednopłciowych.
- Rozwiązania, dopuszczające związki osób tej samej płci, funkcjonują już w większości krajów Unii Europejskiej.
Argumenty przeciw:
- Przeciwnicy takie podejścia twierdzą, że decyzja w tej sprawie powinna pozostać w wyłącznej gestii poszczególnych państw członkowskich Unii Europejskiej.
- Zgodnie z doktryną wielu religii oraz tradycją, małżeństwo jest związkiem kobiety i mężczyzny, czyli osób różnych płci. Wprowadzenie związków partnerskich postrzegane jest przez część środowisk jako pierwszy krok do wprowadzenia małżeństw jednopłciowych.
- Pojawiają się również głosy, że państwa nie powinny tworzyć instytucji związków partnerskich jako alternatywy dla instytucji małżeństwa.
Uwaga
W przypadku dużej liczby pytań
udzielono odpowiedzi "nie mam zdania".
Zachęcamy do powrotu do listy pytań, zapoznania się z wyjaśnieniami i argumentami dotyczącymi każdego ze stwierdzeń, a następnie wyrażenia swojego zdania.
Przełoży się to na końcową jakość wyniku testu.